Archiwizacja danych

Archiwizacja danych ma na celu zachowanie w bazie danych jak najwięcej wartości pomiarów, danych obliczanych itd. Służą one następnie do wizualizacji, analiz, raportów itp.

Długość archiwizacji określa się na etapie prekonfiguracji systemu w oparciu o takie wartości jak:

• ● wielkość dysku
• ● liczba sygnałów
• ● cykl próbkowania

Brak kontroli wielkości bazy może doprowadzić do jej przepełnienia i w konsekwencji do awarii systemu.

Wielkości bazy jest kontrolowana cyklicznie: sprawdza się liczbę wierszy w wyszczególnionych  tabelach i kasuje najstarsze dane w przypadku, gdy rzeczywista liczba wierszy przekroczy zadeklarowaną.

Liczba rekordów oraz cykl próbkowania określają długość archiwizacji danego typu zmiennej wg wzoru :

Długość archiwum (sek) = Liczba rekordów * cykl próbkowania (sek)

np. długość archiwum dla sygnałów pierwotnych typu numerycznego wynosi:

500 000 (rekordów) * 5 (sek) =~1 miesiąc

Szacunkowo można określić zajętość w bajtach, wykonując następujące obliczenie:

Liczba bajtów = Liczba rekordów * Liczba sygnałów  *  4

np. zajętość bazy dla sygnałów pierwotnych typu numerycznego wynosi dla 1. miesiąca:

500 000 (rekordów) * 500(sygnałów) *4 (bajty dla 1 sygnału) =~1GB

W trakcie użytkowania systemu można zmienić ustalone wartości, czyli wydłużyć archiwizację dla określonego typu danych, ale przed wykonaniem zmiany należy przeliczyć zajętość bazy, by nie doprowadzić do jej przepełnienia.

Dzięki obecnym wartościom pojemności dysków twardych nie ma ograniczeń sprzętowych długości archiwizacji. Jednakże dla bardzo dużych baz czas dostępu do danych może się istotnie wydłużać.

czytaj o strukturze bazy platformy ►

czytaj o zmiennych procesowych ►